Author Archives: Alexander

About Alexander

Brit studeer Afrikaans.

Amper vier maande tot die volgende publieke vakansie

Somer en mooi weer is nou verby as ek besef skielik weer dat ons nou vir amper vier hele maande moet werk totdat ons die volgende publieke vakansie dag – Kersfees – sal geniet. Dit voel vreemd dat ons vir so lank tydens die dae en nagte moet wag, wat langer en kouer raak sonder enige vakansie.

Dit lyk jy werklik voel dat somer nou, vir hierdie jaar, verby is. Dit voel so sterk om hierdie feit te besef. Somer is die hoogte punt van die jaar. Die August bank holiday weekend voel iets besonder. Jare gelede het ek elke keer na die Reading Festival (die stad in suidoos Engeland en geen boekfees) gegaan, en toe na die Notting Hill Carnival (padkos en blikkies, musiek en lawaai) op die Maandag. As die weer mooi is, wat gewoonlik die geval is, is al die kroeë vol, loop mense met drankies en gons die parke met groepe vriende.

Terselfdertyd, het ons nou min beperkings wat alles terug weer soos normaal laat voel. Op die een kant dra die meeste mense maskers op die moltrein en trein, op die ander kant gaan ek binnekort weer na concerts met vriende wat hierso uit die buiteland kom. Persoonlik het ek nie verwag dat ons so gou sulke dinge mag doen nie. Egter is ons al bereid om soos die oue dae weer te lewe?

Hier’s ‘n paar kiekies uit my somer.

Die loop na Southend Pier

Die loop – of treinrit – op Southend Pier, twee kilometers ver weg

Suid-Afrikaanse drankies

Suid-Afrikaanse drankies. Ek niet nie al Buffelsfontein brouery nie

Die somer en vakansie

Die vakansietyd kom nader en ek sien baie daarna uit. Hierdie jaar, nes verlede jaar, werk ek so baie dat ek amper geen verlof neem nie. Die weer is some mooi en warm en die verwydering van die sosiale beperkings.

Aan die een kant, laat dit my goed by die werk lyk. Dis vreemd om te berig dat ek nou my werk baie geniet. Omdat ek deur die hele pandemic in die kantoor bly werk het, geniet ek die stilheid en die feit dat ek my roetine skaars verander het nie. Ek bel mense – en mense bel my om my iets te vra of om my hulp aan te vra; ongewone tyd! Ek geniet om behulpsaam en ‘n bron kennis te wees, dis voel heeltemal nuut!

Aan die ander kant, wil ek die ‘n breek neem. Ek wil slaap en sit weer in die son, sit in koffiehuise en restaurants, kyk en loop rond. Ek wil museums en die wildtuin weer besoek, ek wil ‘n bietjie werk op my tuin doen en die life admin rangskik. Ek wil op die strand loop of in die see kom. Ek wil uit Londen ry en besoek klein dorpies en sodat ek soos ‘n reisiger in my land voel.

Soos altyd wil ek ook ‘n nuwe vaardigheid leer en ek wil nou die Cyrilliese skrif studeer. Ek studeer ‘n paar Russiese lesse op Duolingo en sonder om die skrif te kan lees gaan ek min vordering maak. Ek het die Griekse skrif op skool geleer so nog ‘n ander skrif sal nuttig wees. Terselfdertyd studeer ek Nederlands elke dag sodat nou moet ek Nederlandssprekende vriende vind om mee te gesels.

‘n Nuwe tentoonstelling

Ek lees ‘n paar artikels oor ‘n nuwe tentoonstelling in Amsterdam oor ‘n aspek van Nederlandse geskiedenis waaroor min mense praat, Slavernij/Slavery, in besonders A new exhibition illuminates the history of Dutch slavery in The Economist.

Hierdie tentoonstelling betref aan Suid-Afrika, Afrikaans en ook Brittanje, en hierdie tydperk van die geskiedenis van Nederland interesseer my baie. Hoe ouder ek raak, hoe meer ek erken dat dié wat my interesseer, was nie so goed vir baie mense wat dit ervaar het nie. Hierdie debat is voel baie eietyds.

Toe ek Nederland en slawe: die ménse-stories, van Asië tot Suid-Afrika (en Brasilië) in Vrye Weekblad lees, sien ek hierdie foto van ‘n beeld wat interesseer my.

Augustus van Bengale hou Hendrik Cloete se pyp vir hom, c. 1788.

Augustus van Bengale hou Hendrik Cloete se pyp vir hom, c. 1788.

Die man aan die regs is Hendrik Cloete, wat ‘n voorvader van my familie is – ek reken dat hy my groot-groot-groot-groot-groot-groot-oupa is (dis nie my familie naam nie). Hy is te ver terug in die geskiedenis om iets op my lewe te bedoel en ons wat nou in die huidige staan, het geen rol in die voorouers se lewes gespeel nie. Terselfdertyd verbind dit my ‘n bietjie aan die verlede. Ek weet al baie lang tyd dat my Nederlandse/vroeër Suid-Afrikaanse voorouers slawe besit en behandel het.

Die verandering in my persepsie is dat ek nou vorentoe gaan van ‘n kennis van die verlede na ‘n bietjie meer verstanding van die verlede. Ons kan nie heeltemal die lewes of ander mense verstaan nie, maar ek dink ons moet die impak van hul aksies erken. Ons is onsself nie skuldig nie maar ons moet ook die lewes leer ken van dié – slawe en slagoffers – wat deur ons voorouers gely het, mense wat ons vroeër nie geweet het nie. Ons het nie geprobeer om oor hulle te leer nie want ons het vroeër hulle nie as belangrik beskou nie.

My ouma en ek het ons eie navorsing oor die Suid-Afrikaner families gedoen en ek vind stambome uit die Lae Lande, die Duitse lande, Frankryk, Brittanje onder andere. Ek vind nog nie voorouers uit die lande waaruit die VOC slawe behandel het nie; ek twyfel nie dat hulle bestaan nie want my navorsing is nie heeltemal klaar nie. Ek stel geen belang in om ‘n DNS-toets te doen om die besonderhede te vind nie. Een klein gedeelte van DNS is nie beter as ‘n ander klein gedeelte nie. ‘n Mens het geen nodig om hul DNS te weet sodat hy of sy ‘n belang het of is bewus nie.

Ongelukkig weens die pandemie kan ons nie maklik oorsee reis nie en ek is bekommerd dat ek nie die tentoonstelling sal kan bekyk nie.

‘n Paar dae vakansie in die son

‘n Paar maande gelede het ek ‘n bewusse beslissing gemaak om geen Afrikaans vir ‘n rukkie te studeer nie. Ek studeer nou al meer as twintig jare lank en weens ‘n aantal redes het ek ‘n bietjie entoesiasme verloor het.

Aan die een kant is ek ook nou baie besig by die werk so het minder tyd en energie om te studeer. Dis vreemd omdat dat op byna die eerste keer in my werkbaan hou ek baie van my werk en ek word ambisieus, maar ek kan nie dieselfde fokus vir tale hou nie. Ek blameer die pandemie. Aan die ander kant, sonder om met ander sprekers te kan sosialiseer en te praat, het ek geen geleentheid om te gesels nie.

Ek studeer nou Nederlands al meer as vier maande lank; okei die waarheid is dat ek op Duolingo met die Nederlandse kursus speel. Ek het vroeër hieroor geskryf. Hoe meer ek studeer (speel), hoe meer ek verstaan die verskille tussen die twee tale. Daar is aspekte wat in Nederlands nader aan Duits is, wat in Afrikaans nader aan Engels voel. Ek is geen taalkundige nie dus is my perspektief ‘n bietjie af. Miskien die feit dat ek Afrikaans al so veel jare lank gestudeer het, beteken dat vir my is dié taal die basis vir hoe ek vreemde tale (of tale wat nie Engels is nie) verstaan. My kennis is beide beter as ek weet en terselfdertyd ook nie so groot of goed as ek wil hê nie.

Ek sukkel op sekere aspekte van Nederlands. Die grammatika, veral die rol van geslag vir naamwoorde, is meer kompleks. Die ander ding is om ander sprekers te vind, wat presies dieselfde uitdaging as met Afrikaans en ander tale is. Persoonlik hou ek nie van aanlynse ontmoetings nie. Dit lyk my ‘n bietjie ongewoon dat introverts nou baie van aanlynse gebeurtenisse hou en ekstroverts soos ek haat daardie gebeurtenisse. Ek lees die verhale van mense wat ‘n nuwe taal tydens die pandemie geleer het wat nou baie paasievol daaroor is en wat nou nuwe kringe vriende gemaak het. Ek is ‘n bietjie jaloers op hulle.

Dit voel asof niks gebeur het nie

Dit voel nou asof die somer amper hier is, die son skyn en ons mag buite gaan kuier met vriende. Dit voel ‘n bietjie vreemd om soveel mense te sien; Ek werk soos altyd maande lank op kantoor en sien ek nou al hoe meer mense op straat of op kantoor. Die kroeë, restaurants en winkels staan nou oop en vol mense en dit laat ons almal baie gelukkig voel.

Onlangs het ek in St Dunstan-in-the-East besoek, wat ek nie vroeër geken het. Gewoonlik hou ek van die lawaai en al die mense, maar na alles wat gebeur het waardeer ek nou die geleentheid van stilheid.

St Dunstan-in-the-East

St Dunstan-in-the-East

Gedagtes oor wat ek met Afrikaans en tale wil doen

Ek is nog steeds besig aan Nederlands te studeer, nou meer as twee maande. Ek weet dat ek Afrikaans bo Nederlands kies want dit was die eerste taal wat ek myself gestudeer het en ook is die grammatika en spelling en alles veel makliker.

Soos almal studeer ek met Duolingo en vir nou is my doel om alle lesse tot vlak 5 te bereik sodat die hele “boom” voltooi is. Maar soos ek dikwels dink, leer mense beter as jy moet met ‘n pen skryf of tik. Dis maklik om die regte opsie te kies, maar moeiliker as jy moet dink wat die regte woord of spelling homself is. Toe ek Afrikaans begin studeer het, het ek al die oefeninge met pen en papier gedoen nes op skool.

Ek vind dat ek Nederlandse tekste vir leerlinge goed kan lees, byna so goed soos met Afrikaans. Dis moeiliker om lange tekste te lees en soms word ek deurmekaar tussen ‘n woord se spelling in die ander taal. Die “ij” en “sch” lyk soms nog steeds ‘n bietjie vreemd. Op die ander kant, ek dink my Afrikaanse uitspraak is nader aan Nederlands so kan ek erg goed na video’s luister.

Ek luister vanweek na ‘n baie goeie podgooi Read, read, read… NOT listen, listen, listen op die uitskende I Will Teach You A Language oor die aanleer van vreemde taal wat praat oor hoe belangrik dit is om te lees. Ja taal betref aan kommunikasie en die maklikste vorm is om met ander mense te praat. Maar vir leerders op alle vlakke is dit ‘n uitdaging om te praat en om te luister. Ek weet hoe ek kan die sin uitwerk as ek lees, ek kan weer lees om seker te maak op my eie spoed. Die enige geheim is dat jy moet, soos die podgooi sê, lees, lees, lees… en lees, lees en lees nog meer.

Ek het nou ‘n subscripsie vir die Vrye Weekblad en gister toe ek op die bus sit en ry het, lees ek die lange artikels sonder om te veel woorde in die woordeboek te moet kyk. Ek moet ‘n mikpunt maak om elke dag minstens een lange artikel te lees sodat ná ‘n klompie weke sal ek ‘n gewoonte gestig het.

Ek het gedink om oor video’s te maak, maar ek voel dis nie vir my nie. Ek kyk graag die video’s van leerders (hoofsaaklik in Esperanto) en vir onderwysers (hoofsaaklik in Nederlands) – so ja almal praat staig and klaar – en ek hou daarvan dat ek kan volg. Maar video’s is iets anders. Jy moet ‘n verpligting maak om nuwe enes op ‘n gereelde basis te maak. Hulle moet professioneel lyk. En dan moet jy jouself of jou aanlynse kanaal bevorder.

Ek is nie so seker dat ek só is nie. Ek is beslis ‘n ekstrovert (almal anders aanlyn is skynbaar ‘n introvert, volgens hul baie video’s, twiets, skrywes, Instragram…), maar ek is nou al meer as sewe-en-twintig jare lank aanlyn en ek hou van ‘n vorm anonimiteit of pseudonimiteit. Wat wil ek bereik of wie wil ek uitstrek? Afrikaans as ‘n taal het sy eie probleme en ek veg soms om klaar te maark dat ek van die taal – en ander tale – as medium van kommunikasie hou, hoekom wil ek meer stryde veg? Hoeveel mense wil leer? ‘n Paar mense saai video’s uit, so hoe kan ek myne anders (en mos beter) lyk?

Die ander probleem is dat ek nie genoeg fokus het nie. Miskien is die waarheid dat ek nie die werk wil doen nie om meer “suksesvol” te word of om meer te bereik. Ek kan doen alles wat ek wil as ek die poging maak so miskien is dit beter om iets nuuts te probeer en dan die pad loop wat voor jy lê.

Die lente kom

Die mooi weer en die komende einde van hierdie inperking bedoel dat op die oomblik alles begin erg mooi voel. Ek werk nou al weke by die huis – vooraf was ek elke dag nog steeds na die kantoor – en dit verras my dat in die waarheid hou ek ‘n bietjie daarvan. Ek vertrek in die oggend om ‘n koop-en-loop tee te kry – dis belangrik om uit die huis te gaan as moontlik volgens die reëls – wat my optimisties laat voel. Maar terselfdertyd, moet ons die virus pasop.

Ek studeer nog steeds Nederlands op Duolingo, okei dis ‘n speletjie, en met elke les besef ek twee dinge. Een, die verskil tussen Afrikaans en Nederlands bestaan. Ja die soortgelykhede is sterk en blykbaar, maar verskille soos grammatika en woordeskat bedoel dat ek altyd iets nuuts leer. Twee, ek vra myself net hoe goed ek Afrikaans ken. Ek is trots op my kennis van Afrikaans en alles wat ek op my eie bestudeer het, maar wat foute erken ek nie?

Op die oomblik neem ek geen lesse op italki.com so kry ek geen oefening nie. Ek lees baie min en ek skryf amper so min. By die huis lees ek minder dan as ek op uit die huis gaan en ek hou baie daarvan om op die moltrein te lees. Maar nou sit en werk ek by die huis so wil ek in my vrye tyd ontspan. Ek wil nie die hele dag by my desk en dan sit en studeer.

Aan die begin van my studeer van Afrikaans, het ek Nederlandse lesse geneem. Gevolglik ken ek meer oor daardie taal en ek vermoed dit gee vir my die verkeerde geloof dat ek Nederlands erg goed ken en dat ander mense my sal verstaan. Dus hierdie keer sien ek die gaatjies in my kennis. En daardie feit is ‘n teleurstelling.

Die kwessie is dus, hoe goed kan ek word as ek Nederlands praat, wat is realisties? Ek studeer ‘n bietjie bel ander tale maar ek het a gebrek aan fokus. Sal ek net Nederlands as my derde taal kies? In die verlede was ek dikwels op vakansie in België en Nederland wat my aanmoediging gee om die taal te studeer. Dit raak nie saak hoe groot of nuttig ‘n taal is nie as jy wil studeer. Jy weet jy kan sekere tale in minder lande en geleenthede praat maar as ek nog ‘n taal bemeester dan sal die moeite werd wees. Die komende mooi weer en moontlike van oorsee reis in die toekoms sal miskien my aandring om Nederlands te studeer.

Hierdie maand studeer ek Nederlands

Aangesien dat ek nou by die huis moet werk, begin weer om Nederlands te studeer. Ja ek weet dat geen fokus het nie. Vooraf het en ‘n bietjie Noors gestudeer waarvan ek nie; soos baie van die Wes-Germaanse tale, kan ek bate maklik verstaan sonder om baie te studeer. Maar die probleem is dat ek ‘n gebrek aan fokus het. Ek kan nie a beslissings of kies maak nie want alles lyk soos ‘n goeie keus.

Hierdie keer sien ek sekere verskille tussen Afrikaans en Nederlands. Ek vermoed dat daar ‘n sterker Engekese invloed op Afrikaans is as dat ek vroeër gedink het. Ek vra ‘n vriend of jy sekere Nederlandse uitdrukkings in Afrikaans sê en hy beantwoord nee. Byvoorbeeld, in Nederlands kan jy sê, “wat voor hond heb je?”, maar jy kan nie dieselfde in Afrikaans sê nie.

In Nederlands kan jy ook sê, “hij mag van zijn moeder fietsrijden” maar weer mag jy nie in Afrikaans nie. Daar’s veel ander voorbeelde, natuurlik, wat hoe anders die twee tale is. Dit lyk my, tensy ek heeltemal verkeerd is (ek vermoed ja), het Engels ‘n sterker invloed Afrikaans as wat mense glo.

Vir my is dit belangrik om hierdie verskille te ken. In België of Nederland kan ek met ander mense ‘n bietjie gesels maar ek vergeet dat ek heeltemal verstaanbaar is nie. Ja ek is ‘n bietjie teleurgesteld as ek in Engels moet gesels en dat ek nie vlot praat nie, maar dit gee vir my die motivering om Nederlands te studeer. Ja niemand weet wanneer hulle weer oorsee mag gaan nie. Ons almal in ons lande en huise bly totdat ons die entstof kry. Ek dink dat ons nie hierdie jaar weg sal gaan nie en miskien moet ons ook tot aanstaande jaar wag voordat ons toegelaat sal word om ander lande te besoek. Die uitdaging is om die vrye tyd hierdie jaar te gebruik om te studeer en te leer.

Die laaste lesse op italki van hierdie jaar

Na omtrent ses maande het ek uiteindelik die laaste twee lesse van my huidige bondel lesse op italki gehad. Weens werk is ek nou meer besig as ek was aan die begin van die pandemie en gevolglik het ek nie meer lesse bespreek nie.

Ek het amper niks al maande lank gestudeer nie. Ek het skaars enigiets gelees nie en ek het baie min gepraat; okei ek het met by amper niemand gekuier nie.

Ek weet wel dat as ek met eerste taal sprekers praat sukkel ek om hul gesproke Afrikaans te verstaan. Miskien ken ek nie genoeg woordeskat nie of probeer ek om te praat verder as my kennis sal my laat. Hoe ‘n mens besluit watter woordeskat hulle sou leer, weet ek nie. Ek weet dat die belangrikste ding is om te lees, en lees oor die onderwerpe waaroor jy wil praat – soos jouself!

Die ander probleem is hoe mense praat. Daar’s veel meer leerbronne vir die “groter” of meer populêre tale. Jy kan veel maklik oudio en video’s ensovoorts vind, en veel meer sprekers ontmoet. Afrikaans is te klein en te area spesifiek sodat die ewige sukkel om kontak met belangstellendes te maak, bestaan.

Nadat so veel jare vra ek myself net hoe goed kan ek praat. Alles is ‘n illusie en as ek kyk die video’s van die poligitte se “drie maand uitdaging” sê die leerder gewoonlik aan die einde dat hulle nou tot B1 praat, en dan dink dat ek niks in meer as twintig jare amper geen verder vooruitgang gemaak het nie.

Ek gaan nie opgee nie – ek het genoeg geld op die taal gespandeer – maar ek is onseker of ek ooit veel beter sal word nie. Ek sal net ‘n nuwe idee van ‘n doel of eindpunt – of goed – moet kry.

Nou voel dit dat die winter kom

Dis nie genoeg dat ons tydens ‘n pandemie leef nie want nou kom die winter met die koue weer, die gebrek aan son en nogsteeds mag ons baie min maak, Aanstaande week mag ons ‘n bietjie meer maak soos gaan na restaurants of gaan na die inwinkels maar beperkings gaan bly.

‘n Paar week gelede – voor die huidige beperkings – het ek met maatjies na ‘n Suid-Afrikaanse kroeg in suid-wes Londen toe gegaan. Ek vind geen anders in Londen nou, wat ‘n groot jammer is so wil ek terug gaan so gou soos moontlik om daai smakklike kos te geniet.

Maar stukkie goeie nuus is dat donderdag gaan ek die Arsenal kyk wanner hulle speel teen SK Rapid Wien. Ek is gelukkuig om ‘n kaartjie te kon kry en ek is baie opgewond. Ja ek gaan op my eie, sal op my eie sit en sal nie met ander kykers gesels nie – ek gee om nie; ek mag bier suip terug in die stadion. Laat ons sien hoe alles uitwerk.

Hierdie pandemie bedoel dat ek my gewoonlike planne vir Kersfees moet verander. Ek het op baie verskillende kere geskryf oor hoe ek met Crisis as vrywilliger werk. Ek hou baie van hierdie werk. Ja, dit laat my goed lyk soos ek dikwels lag. Die ernigste punt is dat ek glo dat hierdie werk van Crisis baie belangrik is en dat dit soveel help aan soveel mense gee. Ongelukkig hierdie jaar, moet die planne verander geword het en ek kan nie soos vrywilliger werk nie weens die pandemie. Ek verstaan die redes hoekom Crisis verskillende versorgmatreëls moet neem. Altyd op die strate sien ek meer en meer mense wat haweloos is, wat in tents slaap, en wat vir geld bedel. En nou dat die weer kouer raak en die pandemic nogsteeds aansteeklik is, as ek met ‘n koppie tee verby loop, sal ek uit vind hoe ek kan ondersteun Crisis.

Daar kom ‘n inperking

So dit lyk nou dat ons ‘n ander inperking gaan hê wat binnekort sal begin en duur vir mintens ‘n maand. Dis nie ‘n verassing nie en na my mening is dit die regte beslissing, maar ek is beslis nie ‘n medikus nie so hang ek af van die raad van die foendis. Ek is ook nie dié oke wat glo dat hy beter ken weens hy ‘n bietjie aanlyn gelees het nie. Niemand wil ‘n inperking hê nie, maar dit voel dat dit reg is.

Ek het geen Afrikaans al drie maande lank gestudeer nie; geen lesse, geen lees, geen skryf nie. Ek verloor entoesiasme maklik maar ek glo die rede is dat ek feitlik ‘n bietjie ekstrovert is (as ek moet kies) dus raak ek moeg nadat ‘n paar weke of maande as ek nie genoeg verbetering en vordering sien nie en ek wil dan iets nuuts soek. (Ek dink introverts verloor hul entoesiasme weens amper dieselfde redes so weet ons dat ons almal – die twee kampe – hieraan ly.)

As jy in ‘n kantoor werk – of het daarby gewerk voor die huidige situasie – of as jy die aanlynse taalleer gemeensksp volg, weet jy die kwessie oor ekstrovertie en introvertie. Dit lyk nou dat die groot meerderheid hulself as ‘n introvert beskou en dat dit ‘n tipe “super magte” beskryf word. Persoonlik stem ek nie saam nie want dit voel asof dit ‘n manier is om lid van ‘n klub te word, wat aan die regte kant is, sonder om ‘n wetenskaplike verstandig of bevestiging te gehad hê nie. Die lys beskrywings oor beide, wat jy aanlyn vind, is net pop joernalistiek. Almal het kenmerke van altwee kante. So ek besluit om myself as ekstrovert te beskou want dit die baie minder populêre kant is. As jy hardwerkende of lui is, is dit net so belangrik maar niemand wil trots sê hulle is baie lui nie of vermy hard werk.Soos Johan Cruijff gesê het, “Elk nadeel heb zijn voordeel”. Jy moet net kies hoe om dit te interpreteer.

Ek weet dat ek entoesiasties is om te praat en om sprekers te vind. Ek wil net praat en oefen en leer van ander mense. Maar ek waardeer baie dat die egte super magte is om te lees. Ek moet so entoesiasties wees om te lees en om te studeer, soos om te praat. Die gewoonte om elk dag te studeer is ‘n egte kundigheid. Daarna volg alles.

Dis somertyd voel nou so ver verby

Ten spyte van die wêreld-wyd pandemie hierdie jaar, was hierdie somer so baie mooi. Hier in Londen het die son amper elke dag geskyn, die weer was lekker warm en die lug was helder. ‘n Mens sou vergeet het dat ons besig was om tydens ‘n gevaarlike virus te lewe wat soveel mense se lewes geëis het en dat soveel mense hulself sonder werk nou vind. Die strate en stede was nog steeds taamlik leeg. Soos ek vroeër geskryf het, het dit soos ‘n ware voorreg om na die kroeg te kan gaan of om by jou maatjies te kuier.

Verlede week het alles begin verander. Dit raak nou meer merkbaar koud, dit reën af en toe en jy weer jy moet jou klere verander. Dis ‘n groot jammer want ek het nie oorsee gegaan nie en ek het soveel planne en idees oor nuwe plekke wat ek wil ontdek. Ek kyk na die kaartboek – ek hou baie van kaarte – en sien soveel lande vol mense en vreemde tale wat ek wil ervaar.

So ek vra vir myself, wat het ek hierdie jaar gemaak? Tydens die inperking was ek vol idees en ek het lesse in Afrikaans op italki.com geneem, maar nou raak ek meer en mer besig by die werk sodat ek geen lesse al maande lank geneem het nie. Ek moet hierdie reg maak want sonder lesse, studeer ek nie. Ek is altyd van plan om na ander tale te kyk – tans studeer ek Noors op Duolingo, wat ‘n lekker taal is – so het ek nodig altyd meer en meer motiveering of redes om weer na die boeke, notaboeke en penne te keer. Weens die aankomende winter, klink hierdie soos ‘n lekker ontsnap, veral as ons nie makklik na die kroeg of ‘n restaurant mag gaan nie.

Die vakansietyd

Na my mening, vandag is die einde van die somer en nou loop ons stadig tot Kersfees sonder, in Brittanje, enige meer openbare vakansies. Die hoop van die somer en die moonlikheid van mooi weer is verby en alles sal nou net donkerder, kouder en minder pret raak – en ek praat nie oor koronavirus nie. Vandag was ek van plan om na die Noting Hill Carnival toe te gaan, soos elke jaar, maar dit is gekanselleer en ons almal voel ‘n bietjie gatvol.

Ek het ‘n week se verlof geneem en saam met my girlfriend het ek lekker in Londen gekuier en ook gery na Margate, ‘n kusdorpie in Kent, waar ons op die strand gesit het en in die water geloop het. Ja dit was baie mooi om buite Londen vir ‘n dag te kan reis. Ek het planne gehad om hierdie jaar oorsee te gaan en ek het baie gehou om te dink, waarheen wil ek gaan. Nou, is ek onseker of mense sal toegelaat wees om volgende jaar op somer vakansie te gaan. Ons hope vir 2021 sal waarskynlik tot niks kom nie.

Ons maak planne vir die res van die jaar maar ek vermoed dat die enigste ding wat ons sal kan doen, is om Engelse dorpies te besoek. Die restaurants, kroeë, winkels is nogsteeds leeg maar ek weet nie waar die mense is nie. Bly veilig en gesond, dis al wat ons wil doen.

Ek kom nou tot die einde van die maand sonder om enigiets te geskryf het

Soos jy weet (okei ek weet niemand lees nie) maar ek maak seker altyd dat ek ten minstens een nuwe pos elke maand skryf. Dis ‘n bietjie dissipline vir my om myself fris te hou. So wat’s nuut? Die werkplek raak nou meer besig en daar’s baie veel meer mense op strate en in die stad. Die kroeë en restaurants maak ook nou oop, maar jy moet ‘n sosiale afstand hou. Eintlik ek hou nou baie meer van kroeë as in die verlede en die atmosfeer is lekker en vriendelik. Jy voel soos belangrike gaste in ‘n geheime klub wat mag ingaan en jou oude lewe weer ervaar.

Ek het nie ‘n Afrikaans les al ‘n paar week lank geboek nie. Een rede is dat ek elke dag na die kantoor toe gaan en gewoonlik is ek te gelukkig om by die kantoor tot laat te bly want die waarheid is, is daar baie min anders in my vrye tyd te maak. Dus kom ek laat terug by duie huis en te laat vir ‘n les.

Op die ander kant het ek onlangs ‘n paar vriende gaan sien en ek het ‘n bietjie Afrikaans gesels met ‘n vriend se vrou. Sy sê dat deesdae praat sy amper geen Afrikaans nie sodat nou ek soos ‘n gesoekde man voel want ek gryp elke geleentheid om te praat. Ek was ook in ‘n kroeg onlangs en ek hoor dat die eienaar ‘n Suid-Afrikaner is so het ek nou ‘n rede om terug te gaan om ‘n gesprek aan te knoop. Daar is altyd ‘n geleentheid as jy soek om die Suid-Afrikaanse bende in te sypel.

Nou kom die vakensie nader en ek sal ‘n bietjie verlof neem. Wat kan ek hierdie jaar doen? Ek was van plan om môre na ‘n musiekfees in België by te woon wat natuurlik uitgestel is. Ek voel dis baie onverantwoordelik om oorsee te gaan tydens ‘n pandemie. Wil mense jou verwelkom? Ek meen nie dat mense in die buiteland sal jou onwelkom laat voel nie, maar die aansteeklikheid koers daal en verhoog en ons moet ons eie and almal ander se veiligheid oorweeg. Nee, ek dink hierdie jaar moet ek Engeland gaan leer ken en ek het minder entoesiasme vir hierdie beslissing as die verlange om op die trein deur baie verskillende Europese lande te rondswerf.

Ek is van plan om ‘n Afrikaanse dag te hou. Die idee is op een Saterdag net Afrikaans te praat. Neem lesse op italki, praat met Afrikaanse vriende op Skype of in die kroeg, kyk Afrikaanse video’s en flieks ensovoorts. Ek vermoed ek sal die hele dag spandeer sonder om met iemand anders uit te hang.

Ek het ook baie van hierdie video deur Lindie Botes gehou, If I’m a polyglot, why are my videos in English?. Daar’s min goeie Afrikaanse video’s wat makklik is om te volg soos hierdie een – afrikaans.com is ook baie goed – en ek hou baie van die vraag, hoekom praat soveel leerders of poliglotte in Engels op YouTube video’s oor wat hulle studeer en nie praat in die vreemde taal homself nie? (Ek het reg verstaan, nè?)

Ek wil geïnspireerd en gemotiveerd word deur hul pogings en ek soek goede wat makklik is te verstane. Om oor die boeke en oefeninge te lees lyk my minder interessant. Skryf ‘n blog en oefen die taal asseblief! Okei soos jy weet, gaan niemand ooit jou blog lees nie maar as jy net een leerder kry dan sien jy die impak ja maak – of soos ek vir myself vertel elke keer dat ek skryf.

Die inperking verdwyn

Ek kan skaars April of Mei reg onthou, maar ek weet dat alles stil en leeg was. Ek het op die moltrein gery en op die paaie gestap op pad werk toe en ek was amper die enigste persoon in die area. Die beroemde toeriste aantreklikhede het niemand gelok en al die winkels was toe. Dit het taamlik mooi gevoel, om die natuur te kan hoor en die lug was skoon.

Nou almal lyk gatvol en gee nie om oor die beperkings nie. Ons mag nou weer sekere dinge doen soos nie-noodsaaklike inkopies doen en die kroeë sal jou koop-en-loop biers laat kry. Die strate is baie meer besig en alhoewel ‘n mens moet ‘n masker op die openbare vervoer dra, dit lyk nie so veel as anders as in die verlede. Ek kyk voetbal op die televisie, uiteindelik. Goed nè?

Ek het twee nuwe podgooie gevind wat aan Suid-Afrika betref. Die een in Engels is True Crime South Africa, wat Suid-Afrikaanse misdaad verhaal en ek het reeds oor ‘n klompie sake gelees. Die ander is Die Afrikaner Expat Podcast, wat uit Ierland uitgesaai word. Dit gee raad aan mense wat van plan is om te emigreer. Die onderwerp is nie toepaslik aan my nie maar ek verstaan die episode baie maklik en die luister oefening help my baie.

Dis al my nuus vir nou.