Author Archives: Alexander

About Alexander

Brit studeer Afrikaans.

Aan die kus

Tydens ‘n paar dae verlof het ek met die trein na Chatham gery, wat ten suid-oos van Londen is. Die stad sit op die Medway riviermond en was in die verlede ‘n groot vlootbasis was. In die 1980s is die basis gesluit en in die waarheid, het die stad nie heeltemal herstel, nes veel dorpies en klein stede aan die kus. Die kuslyn in die gebied lyk my baie mooi, vol klein eilande, eilandjies, vleie en sytakke wat in die Teems riviermondling vlooi. Dis ‘n bietjie soos die Schelde en Maas deltas in Zeeland, maar nie so indrukwekkend.

'n Britse duikboot, HMS Ocelot

‘n Britse duikboot, HMS Ocelot

Die rede vir my besoek, behalwe om een dag reis uit Londen te neem, was om die historiese Chatham vlootbasis museum te besoek. Drie ou Koniklike Britse Vloot skepe word by die museum afgemeer waarop jy mag klim en rondloop. Dit moes baie vreemd geweest het om op die skepe te vaar. Alles is natuurlik baie oud, maar baie nie-moderne. Die teknologie lyk nou primtitief maar destyds was dit ‘n tydperk van ontwikkeling en nuwe ontdekkings. Die gebrek aan privatheid of vrye tyd – soos ons dit nou begryp – voel soos die hoof verskil, maar ek vermoed dat vir soveel mense was hierdie ‘n tyd van avontuur en nuwe moontlikhede.

'n Britse fregatte, HMS Cavalier

‘n Britse fregat, HMS Cavalier

Ten noorde en aan die ander kant die Teems riviermond lê die kus van die graafskap Essex , wat baie soortgelyk lyk. Dit laat my dink aan die spioenasieroman The Riddle of the Sands van die invalsliteratuur-genre uit die laat negentiende en vroeë twintigste eeue, vol geheime eilandjies, vlak baaie en afgesonderde wegkruipplekke. Persoonlik vind ek hierdie gebiede fasineerend miskien weens ek in ‘n groot stad bly en dus die idee van isolasie soms lok my.

'n Sowjet duikboot

‘n Sowjet duikboot

‘n Sowjet duikbook U-475 Black Widow, U-475 Black Widow, sit in die Medway riviermond. Dit is in die 1990s gekoop en is soms glo gebruik vir partytjies. Tans sit dit leeg en niemand mag besoek nie wat ‘n jammerte is. Ek sou beslis nie daarop as matroos wil diens nie.

Treine en vertragings

Op die naweek het ek ‘n besoek na Nederland gemaak, wat die derde keer in minder as een jaar was. Ek het nie vooraf op so ‘n gereelde basis heen gegaan nie maar onlangs was daar veel redes om te gaan, en nou nà ‘n pandemie is ek meer baie gretig om te reis.

'n Trein in Groningen

‘n Trein in Groningen

Ek was laas keer in Groningen in 2011 en hierdie keer het ek met ‘n Vlaamse vriend met die trein heen gery. Dis ‘n mooi reis deur stede soos Amersfoort en Zwolle en leë velde, slote en diere en daar’s ook breë riviers en alles lyk rustig. Ek hou daarvan om met te trein te reis en hierdie naweek het ek meer as een duisend kilometers gery sodat ek by vriende kan kuier. Veel mense moet net met die trein ry en net uit die venster uitkyk en ontspan.

Groningen stasie, wat homself "die pragtigste stasie in Nederland" noem

Groningen stasie, wat homself “die pragtigste stasie in Nederland” noem

Groningen is aan die noorde van Nederland geleë aan die einde van die spoorweglyn. Die stasie is baie mooi, wat gebou in die styl van die laat 1800s gebou is. Daar bestaan ander stasies wat net dieselfde lyk, maar die plafon van die wagsaal is so pragtig. Aanlyn pos veel mense kiekies daarvoor weens sy pragtigheid,

Rotterdam Centraal stasie

Rotterdam Centraal stasie

Rotterdam is seker anders as Amsterdam want ‘n reisiger kan Nederlands praat sonder om ‘n beantwoord in Engels te ontavang. Mense waardeer as jy Nederlands wil praat en ek kon in Nederlands kaartjies koop en in winkels gesels en na mense by die stasie luister. Ek voel nogal gesofistikeer. Ek ken ook die grense van my vermoë maar die gevoel is die moeite waard.

Breyten Breytenbach se woorde in Rotterdam

Breyten Breytenbach se woorde in Rotterdam

Ongelukkig is my trein terug na Londen gekanseller weens probleme op die spoorweg in België. Dis ‘n verrassing en slegte nuus. Honderde resigiers vind hulself in die verkeerde stad sonder ‘n hotel en planne as die son onder gaan. Almal moet besluit wat hulle wil doen. Gelukkig het ek vinnig en maklik ‘n hotel in Rotterdam en het ‘n nuwe trein kaartjie geboek. Toe het ek vrye tyd gehad om uit in die stad te gaan. Eers wil ek die Oficejo de Universala Esperanto-Asocio – die hoofkantoor van die Wêreld Esperanto Vereniging – sien maar ingelukkig is dit gesluit.

Die perron in Rotterdam Centraal stasie

Die perron in Rotterdam Centraal stasie

Alle stede bevat ‘n Ierse kroeg waar ‘n mens kan die sport kyk en sit en praat met ander reisigers. Dis n lewensles dat in hierdie tipe situasies jy maklilk met vreemdelinge kan praat as dit noodsaaklik is. Dis ook goed om met jou meerburgers te praat wat jy nie in die waarheid in jou land sou praat nie. Julle het dieselfde ervarings en het soortgelyke beslissings gemaak om oorsee te gaan en hierdie feite is belangrik te onthou. Julle ontmoet asof buitelanders en vreemdelinge, maar jy vergeet dit is net in die oë van die plaaslike inwoners.

Die jaar eindig en begin dan weer

Die jaar is nou amper verby en ons begin almal weer asof niks gebeur het nie. Ek het hierdie jaar baie geniet en was gelukkig om oorsee op veel kere te gaan. Voor die pandemie het ek een of twee kere elk jaar na die buiteland gegaan maar nou gaan ek op veel meer kere.

Paradiso in Amsterdam

Paradiso in Amsterdam

Ek het reeds ‘n reis volgende maand na Nederland geboek, waarna ek baie uit sien as ek sal op die trein ry en uit die vensters uit na die plattelend kyk. Ek sal weer dink dat ek ‘n gesprek kan hou sonder om te besef dat die waarheid is, dat niemand my verstaan nie. Dis ‘n bietjie teleurgestelling dat dalk ek die taal nie so goed ken soos ek geglo het nie. Hoe ouer ek word, hoe meer ek twyfel.

Die ding wat ek nou beter weet, is dat ek sal byna seker nooit beter raak nie. Sonder om op ‘n daaglikse basis te moet praat en sonder genoeg ander mense te praat, word die kennis ‘n interessante feit. In die buiteland, is die Engelse taal die koning. Mense kla oor hierdie feit en voorstel idees oor hoe om hierdie situasie te verander, English still rules the world, but that’s not necessarily OK. Is it time to curb its power?, maar almal het ‘n opinie te skrywe. Dis baie moeilik om as ‘n volwasse mens ‘n ander taal te studeer en tot ‘n hoë vlak kom as jy in jou eie land bly.

Miksien het ek iets nodig om na te mik. Ek wil in 2025 na Suid-Afrika gaan wat seker ‘n rede is om ‘n ware poging to maak om C1 vlak met CEFR of Europese verwysingskader te bereik. Nes alle ambisie, verg hierdie dissipline en fokus; twee kwaliteite wat ek seker nie besit nie.

Onlangs het Duolingo annkondig dat hulle nie meer die Walliese kursus gaan opdateer nie. Hierdie het gelei tot ‘n groot aantal verslae en eise en misverstandings. Die kommentare van lesers was meestal slegter want min mense blyk te weet genoeg oor die kwessie sonder om na cliches te keer. Min mense betaal om die app te gebruik – ek betaal en studeer nou al meer as 2,500 konsekutiewe dae sonder ‘n breek – maar mense wil snel kla wanneer ‘n ding wat gratis vir hulle is, is nie meer so goed soos dit was nie. Ander tale, insluitend diegene wat ek studeer, sit in dieselfde situasie as Wallies maar niemand gee om nie. Ek is ‘n bietjie jaloers op Wallies en die aandag wat dit kry, maar ons doen wat ons kan om ons tale te bevorder sonder ondersteuning of erkening.

So wat is my punt? As jy dit wil studeer, doen dit. Lees en skryf en praat. Praat waaroor jy studeer en oor jou vordering, sukses en mislukking.

Buite die hoofstad

Ek het oorspronklik ‘n lang skrifte geskryf oor die onlangse geval tydens die rugby tussen Suid-Afrika en Engeland en hoe, skielik, almal nou trots op Afrikaans is toe net een jaar gelede was veel mense kwaad oor glo ‘n Afrikaans toets vir reisigers met ‘n Ierse lugmaatskappy. Maar ek besef dat die meeste mense nie meer omgee nie en minder mense stel belang in nuanse of konsekwentheid.

Ek het ‘n paar dae se verlof geneem en het uit Londen getrek na Newcastle en Nottingham om by ‘n paar konserte te woon. Ek raak altyd baie senuweeagtig voordat ek weg gaan, veral oorsee, maar ek geniet altyd om andere plekke heen te gaan. Hierdie keer was dit ook goed om as passasier in ‘n motor te sit want ek kan g’n motor ry nie. Dis ‘n lang reis na Newcastle, wat aan die noorde van Engeland geleë is, en wat ek nie vroeër besoek het nie. Ek kyk uit die venster uit na die platteland van Engeland wat ek skaars ken nie, vol heuwels en dorpies en stede met vreemde bsnd en snelweë. My vriend wat die motor bestuur, ken ek nie baie goed nie maar dis snaaks hoe ons die hele weg sit en gesels oor musiek, bands, reis en grappies.

Tynebrug in Newcastle

Tynebrug in Newcastle

Newcastle is soos ‘n anomalie in in Engeland. Die stad en die area is baie trots op hulle eie aparte identiteit, aksent, dialekt of varient van die taal ensovoorts. Nes Liverpool en Londen, staan dit aparte as die res van Engeland. Niemand dra ‘n jas selfs as dit koud is, en dit was. Die Tynerivier loop regdeur die stad, wat veel brûe oorspan en dié staan bekend regoor die hele wêreld as trotse simbole van die stad. Die groot sokkerstadion doem oor alles in die stad en jy sien dit van ‘n groot afstand weg as jy aankom. As ons rond die sentrum dwaal, herinner dit my na stede en dorpies in Skotland of Noord-Ierland, wat vol indrukwekkende sandsteen geboue uit vorige eeue en straatname uit die verlede is. Dis waar wat mense sê; dis ‘n cool stad. En ja, daar staan nog ‘n kasteel soos die naam voorstel.

Die kasteel in Newcastle

Die kasteel in Newcastle

Vergeet ek soms dat daar ‘n lewe buite die hoofstad is? Ek weet nie. Wat ek bedoel is, is dat mense en lewe anders is. Sommige stede floreer, seker in die sentrum, en daar’s mense met goeie werk wat veel geld as ek verdien, en weens die laër koste, bereik hulle ‘n hoë kwaliteit van lewe met vakansies en groter huise en motors. Okei, jy het ‘n motor nodig weens die gebrek aan die openbare vervoer. Daar is ook verskillende mode; die klere lyk anders. Miskien meer deftig of stylvol, wat na my mening lyk hulle asof hul status wil toon, maar dis ook ‘n bietjie meer formeel sonder die veel laatste invloede.

Hierdie laat my dink terug na een keer toe ek met die Eurostar gery het en ek het ‘n paar biers in die restaurantwa gaan koop. Ek wou in óf Nederlands óf Frans bestel maar sodra dis my beurt, praat die vrou in Engels. Ek het gevra hoekom en of sy iets anders oor mense uit hierdie eilande gemerk het. Ja, miskien ons klere en mode toon dat ons Britte is. Ons trek miskien aan net anders, maar in die oë van buitelanders bestaan daar geen verskil tussen ons eilanders nie.

Waaroor gaan ek skryf

Verlede week het ons uitgevind die twee stukkies nuus, dat almal baie trots op Afrikaans is en dat almal ‘n foendi oor Afrikaans is, weens die rugby. Wie het geweet? Ek het nie daardie wedstryd gekyk – ons het na ‘n konsert gegaan – maar ek sien die hele week die aanlyn bakleiery en ek rol verby.

Zuid-Afrikahuis se tydskrif

Zuid-Afrikahuis se tydskrif

‘n Paar dae gelede het ek in die kroeg met ‘n Afrikaanse vriend gesit en het lekker Afrikaans gepraat. Ek kry min geleenthede om só te doen en moet gewoonlik saam met myself praat om oefening re kry. Maar ek moet sê, ek praat nogal goed. Ja ek is nie vlot nie, my wooredskat is nie groot genoeg nie, my uitspraak is ‘n bietjie swak en my aksent is te uit Europa as uit Afrika, maar ek kan makklik en gemaklik praat sonder ernigste misvertande.

Ek is onseker oor die beskrywings oor taalvaardigheid so wil nie sê hoe goed ek kan praat nie. Op LinkedIn ek kies Limited professional proficiency wat beslis ook nie reg is nie, maar Afrikaans is g’n taal wat by die werk nodig het nie. Eintlik sê my LinkedIn profiel niks oor my loopbaan nie so is Afrikaans die belangrikste stukkie inligting. Elke week kry ek ‘n boodskap wat vir my vertel hoeveel mense die besoek of gesoek het en waar hulle werk. Ek vra myself, hoekom? Ek hoop dat hulle teleurgesteld word deur die totale gebrek aan inligting behalwe die verwysing na die taal. Niemand sal met my profiele en loopbaan beïndruk wees nie en ek probeer nie om lesers te troll nie maar dis moontlik ‘n meer interessante feit dan alles wat ek gedoen het.

—-
Naskrif – ek het geskryf voordat Suid-Afrika die rugby gewen het. Ek het weer die wedstryd nie gekyk nie maar ja, hulle is al lang tyd die beste span ter wêreld.

Terug in Nederland

Ek het hierdie week al ‘n paar dae lank n Nederland gekuier, wat my tweede besoek van die jaar is. Die weer begin uit somer na herfs verander en Amsterdam is seker stiller en veel minder reisigers. Soos op my onlangse besoek, het ek na a konsert gegaan en ek het besluit om rond die stad te dwaal en om ‘n paar aantreklikhede te sien.

"Diversity in Bureaucracy" in Leidsplein

“Diversity in Bureaucracy” in Leidsplein

Ek het ook met trein na Utrecht gegaan en dis ‘n pragtige uitsig uit die venster uit oor die velde en plase. Koeie sit en slaap op de gras, daar is klein slote tussen velde land, en water is ‘n belangrike aspek van die Nederlandse platteland. Langs die velde loop grote kanale en grote skepe vaart vol goedere. Dis die uitsig van duisende toeriste foto’s en prentjies.

'n Panorama van Amsterdam Centraal stasie

‘n Panorama van Amsterdam Centraal stasie

Hierdie keer kon ek ‘n bietjie Nederlands praat. By een winkel die eienaar vertel vir my dat Nederlands en Afrikaans dieselfde taal is en ons verstaan mekaar maklik. In Utrecht bestel ek ‘n kebab in Nederlands terwyl maatjies moes Engels praat. By die trein stasie koop ek kaartjies in Nederlands sonder enige probleme so begin ek voel asof ek ‘n deelte de gemeenskap kan word. Ek is die beste reisiger, diegene wat die taal wil probeer om te praat.

Die onderdak binnehof in Het Scheepvaartmuseum

Die onderdak binnehof in Het Scheepvaartmuseum

In ‘n beroemde internasionale koffiehuis ek staan in ‘n tou en hoor ‘n Nederlandse man wat Engels met die Nederlandse barista praat en spel sy tipiese Nederlandse voornaam uit want die barista verstaan nie. Die invloed van Engels op die stad is seker een rede hoekom van mense meer van ander stede hou.

Het Scheepvaartmuseum

Het Scheepvaartmuseum

Weens ek nie op my eie was nie, kon ek nie so veel doen soos ek wou nie. Daar’s buurte en museuams wat ek graag wil besoek en ek wil die water en eilande verken; veerbote ry op die water na die afgeleë eilande, waarheen ek ook wil gaan, miskien kan ek meer Nederlands kan praat.

Tafelberg en Suid-Afrika in Het Scheepvaartmuseum

Tafelberg en Suid-Afrika in Het Scheepvaartmuseum

Orals ry mense verby op fietse. Niemand dra ‘n valhelm en veel mense het g’n lig nie weens een belangrike wet; die fietsryer hou altyd reg. Hulle ry vinnig na jou, deur groep mense, en dwaal onder die mense. Hulle is nie van plan om te wag nie. Hulle is die belangrikste mense op die pad en as julle jou slaan, blameer hulle jou ek vermoed. Pas op as jy oor die pad stap. Tydens die dag of die nag, verby ry hulle fiets in Utrecht. Studente drink een biertjie en dan ry huistoe met die fiets en ‘n vriend wat aan die agter. Hierdie was nie my ervaring van universiteit nie maar nou wens ek dit só was.

'n Kleurvolle bord in Rijksmuseum

‘n Kleurvolle bord in Rijksmuseum

Spoegwolf kom weer speel

Saterdagaand het na Camden gegaan om Spoegwolf te kyk. Dit was die tweede keer binne één jaar dat almal kom speel het as ‘n deelte van hulle Europese toer van Amsterdam, Dublin en Londen. Seker g’n groot internasionale toer nie maar ‘n band en ‘n fan kan nie kla nie as hulle in die buiteland speel en besonderlik as jy in Afrikaans sing.

Die advertensie vir Spoegwolf

Die advertensie vir Spoegwolf

Dit was merkbaar dat veel. minder mense kaartjies gekoop het, maar die atmosfeer en die crowd was nog steeds baie entoesiasties en wou hard partytjie hou.

Twee Afrikaanse outjies het saam met me gekom, wat nie vooraf oor die gig geweet het voordat ek vir hulle gesê het so miskien is my rol net om die woord ver en wyd te versprei.

Die  bass gitaar-spele sing

Die bass gitaar-spele sing

As ek verlede jaar geskryf het, klink Spoegwolf anders as rock musiek uit Europa of Amerika. Ek verwys nie na die taal nie, maar na die styl. Hoor ek ‘n bietjie die invloed van volksmusiek in die struktuur van die liedjies? Klink só al die bands wat op die plattelande van die nuwe wêrelde speel? Ek is geen kenner of navorser van daardie musiek nie, maar ek hoor iets anders wat spring en dans miskien soos tradisionele volksdans-musiek. En ‘n oorpak is beslis baie anders, maar hulle het hul eie styl en ek mag nie kritiseer nie.

Die lig skyn te veel

Die lig skyn te veel

Ons drie vra, waarvandaan kom al hierdie Suid-Afrikaners? Hulle is veel jonger as ons so ons ken niks oor hierdie generasie mense in buiteland nie. Ons sien hulle nie in Londen nie en hulle bly ‘n raaisel. Hoe gaan ek hulle vind?

Spoegwolf speel in Camden

Spoegwolf speel in Camden

‘n Nuwe aankoop

Min om te berig maar ‘n paar dae gelede het ek hierdie boek in ‘n tweedehandse boekwinkel by die werk gekoop, wat ‘n groot verrassing was. Ek verwag nie om maklik Afrikaans boeke te kry nie en veral nie in die sentrum van Londen nie. Eintlik het ek amper die boek geïgnoreer want ek dog dat die titel in Nederlands geskryf is en ek was net op die punt om weg te stap toe ek op die tweede keer gekyk het om seker te maak.

'n Nuwe aankoop

‘n Nuwe aankoop

Die Suid-Afrikaanse winkels verkoop geen gedrukte goede nie en die groot boekwinkels verkoop nou niks. Op die naweek gaan ek weer Spoegwolf kyk want hulle speel in Camden wat baie cool is.

Weer in Amsterdam

Onlangs was ek terug in Amsterdam – of Mokum – na die pandemie. Op my laaste besoek in 2018 het ons Fokofpolisiekar gaan kyk en hierdie keer is die rede diselfde. Maar ‘n konsert is ‘n konsert en ek skryf nie goeie resensies nie dus sal ek min daaroor sê.

Cafe Papeneiland, ‘n beroemde en historiese bruine kroeg of bruine café op Prinsengracht in Amsterdam

Die hele punt of doel is net om nog ‘n keer in die stad te wees. Ek verwys hoofsaaklik na die sentrum binne in die kring van die beroemde gragte. Die moderne voorstede lyk nie so tipiese Nederland nie. Dis rustig om langsaam die water in die Jordaan buurt met vriende op die straathoeke te staan en ‘n bier drink as die son onder gaan. Mense vaart in klein huurbote op die water met ‘n paar bottels wyn of bier en almal waai aan mekaar. Ons loop van kroeg af tot kroeg net soos almal anders as die skemer val, “onder die straatlig onder die maanlig”.

Binne in 'n bruine kroeg in Amsterdam

Binne in Cafe Papeneiland op Prinsengracht

In die dag dwaal ek deur die stad wat nou vol ander toeriste (moenie vergeet dat jy ‘n toeris is nie) wat iets nuuts of anders wil sien. Mense staan tou buite resturants en museums en nou moet jy kaartjies vooraf koop, wat probleme maak. Gaan op jou eie sodat jy al die besluite maak waaroor jy wil doen en sien.

Fokofpolisiekar by De Melkweg

Fokofpolisiekar by De Melkweg

Op die konsert die jong Suid-Afrikaners is volop. Ek weet nie of hulle in Europa bly of net kom besoek nie, maar hierso stroom hulle. Mense ken van mekaar en suip en gesels en jol. Die band hulself lyk dieselfde te voel. Daar’s nie genoeg t-hemde te kope nie want alles te spoedig uit verkoop het.

Zuid-Afrikahuis

Zuid-Afrikahuis

Ek kan nogals maklik alles lees, of seker genoeg soos die spyskaarte, padtekens, publieke inligting ensovoorts en ek kan koffie of beer bestel. Die stad voel feitlik tweetalig en as jy probeer om Nederlands te praat, beantwoord hulle gewoonlik in Engels. Ek vermoed ek verstaan; hulle weet dat jy ‘n toeris en reisiger is (‘ n buitestader?) en inwoners weet almal dat Engels glo die huidige internasionale taal of lingua franca is. Protes lei altyd tot frustrasie; vriende wat in die stad nou woon, voortuig die moeilikheid om die taal in die stad te praat as buitelanders.

Lees de bijbel

Lees de bijbel

Gaan na Amsterdam is ‘n verskillende kwessie en ek vra, hoekom wil ‘n mens van Londen af na Amsterdam vlieg? Dis belaglik. Jy moet na die lughawe ver buite jou stad gaan, omtrent een uur weg en jy moet ook een of twee uur aankom sodat jy deur sekuriteit en die grensbeamptes moet gaan. Dis vol mense wat vergeet om al hulle besittings in die x-ray masjien moet sit, so selfone, portefemonnes, gordels, horlosies, jasse. As jy dit nie doen nie, dan maak jy dat almal agter jou moet staan tou en wag. Dan sit jy verveeld in die kroeg en wag of loop rond die winkels en dan sit die vlieguig dikwels ‘n half-uur op die aanloopbaan voordat dit toegelaat is om te styg.

Proeverij

Proeverij

Op jou aankoms staan jy tou by die immigrasie om you paspoort te toon en jy moet met ‘n trein of bus ry na die stad waarheen jy gaan. En dan ervaar jy jou medeburgers veral as jy Brit is; selde het jy veel kontak met hierdie mense wat jy nie weet nie, maar op die lughwawe begin jy waardeer hoekom jy ook dit wil nie doen nie! Ek vermoed hulle ook dieselfde oor my sê en alle nasies sê soortgelyke dinge. Luister na die gesprekke en almal word gefrustreerd met die proses.

Die vos en roos

Die vos en die roos in die Jordaan

Die hele proses duur ure lank. So ja, in die toekoms sal ek van Londen na Parys, België of Nederland per die Eurostar ry. Miskien is die koste erg groter, maar die hele reis is makliker en dit voel sneller. Alle sekuriteit word in Londen gedaan sodat jy in styl mag reis en ontspan. Geniet om lekker te ontspan as jy deur die platteland ry.

Gebeurtenisse uit die vreemde eiland

Daar was onlangs net een storie op hierdie eiland waaroor almal gepraat het, wat die kroning was. ‘n Mens kon dit nie vermy nie daarom het ons besluit om weg te gaan en het niks op die televisie gekyk nie.

Waarheen het ons gegaan? Daar’s net een bestemming, Brussel. By die stasie was daar feitlik veel ander reisigers wat oorsee na Parys, Amsterdam en Brussel getrek het. Dit voel goed altyd om op weg te gaan en om op die Eurostar te ry, om te sit en uit die venster uit te kyk. Die landskap is pragtig en sonnig met dorpies en bosse en die rustig lewe van die platteland.

Laaste jaar was ek op vier keer in Brussel insluitend een keer toe ek met die werk moes gaan. Hierdie jaar het ons net ontspan in kroeë met Vlaamse vriende en dwaal in die sonskyn. Die idee dat op vakansie jy g’n toeris moet wees nie is okei, maar soms wil jy net na die verskillende areas gaan geniet sonder te hê dat jy soos ‘n gesofistikeerde reisiger of ‘n inwoner jouself moet dra. Die ervaring van ‘n stad van drietalig is, fassineer my. Hoe ek wens ek moet elke dag maklik in ‘n klompie ander tale praat.

Metro koereant in Frans en Nederlands in België

Metro koereant in Frans en Nederlands in België

Weens die kroning het die vlae van die lid lande van die Statebond op Horse Guards Road gewapper wat altyd ‘n mooi uitsig is.

Die vlag van Suid-Afrika wapper op Horse Guards Road, agter Downingstraat

Die vlag van Suid-Afrika wapper op Horse Guards Road, agter Downingstraat

Terug aan die suid kus

‘n Paar week gelede het ons op vakansie na Nice in Frankryk gevlieg om in die son te sit en ontspan en om die mooi weer te geniet. Dis my vierde besoek na die area, maar my girlfriend was nooit daar gewees nie so het ek die verantwoordlikheid om te vir haar alles te toon.

Die oud stad, in Nice

Die oud stad, in Nice

Die oud stad van Nice staan goed bekend en dit voel, na my mening, soos ‘n tipiese Middelandse oud dorpie vol smal stegies en hoë geboue, tweetalige tekense op die hoek en Frans en Niçard, wat lyk asof dit nader aan Italiaans is dan Frans. Dit raak nie saak dat ons toeriste is nie want almal is toeriste. Niemand lyk cool op vakansie in die tweede grotste toeriste aantreklikheid van Frankryk so het ons net alles geniet.

Die hawe in Fontvielle et Stade Louis II in die agtergrond, Monaco

Die hawe in Fontvielle et Stade Louis II in die agtergrond, Monaco

Dis maklik om op die trein na Monaco en dan na Italië te ry. Monaco is vreemd, ryk en vol dag besoekers. Die land munt sy eie euro munte met die gesig van die prins. As jy versameler van munte en valuta is, dan wil jy ‘n euro munt kry. Die stad-land is baie besig en daar’s ‘n sterk verskil tussen oud, stille Monaco en moderne, nuwe Monaco van wolkekrabbers.

Die spoorwegstasie van Monaco Monte-Carlo

Die spoorwegstasie van Monaco Monte-Carlo

Op die ander kant, voel Italië en die stad Ventimiglia armer en stiller. Daar is veel minder toeriste en dié wat ons gesien het, was al Britte. Maar om deur drie lande in een dag te reis, is baie pret. Hierdie is die ware ervaring van Europese vasteland.

Ventimiglia in Italië

Ventimiglia in Italië

Onder is ‘n paar kiekies, die tipe wat net ‘n toeris sou neem. Ja, dis baie mooi aan die suid kus van Frankryk.

Ek maak ‘n plan maar ek weet hoekom ek hou nie daarvan nie

Ek het vroeër geskryf oor ‘n plan om na Amsterdam te gaan om Fokofpolisiekar te kyk. Ek reis oorsee dikwels met vriende om konserte by te woon in plek van om na die strand te gaan. Gewoonlik hou ek nie van plan-maak nie. Ek is altyd onseker wat of hoe ek alles gaan doen, ek wil dinge verander as ek so wil doen. Ek is ‘n nagmerrie!

Maar hierdie keer maak ek ‘n plan en koop my vliegkaartjies na Amsterdam want ek ry met ‘n Suid-Afrikaanse vriend wat Amsterdam wil besoek. En toe – net nadat ek betaal het – het die band aangekondig dat hulle ook in Leuven in België gaan speel. Ek het verlede jaar gekuier in Leuven. Ek hou van die stad net buite die hoofstad. Vlaamse vriende bly in die omgewing wat ek kan vra om saam te kom. Maar ek kan nie nou vra my vriend om planne te verander nie. Hy wil Amsterdam ervaar en ek die band kyk speel. Dus gaan ek die gig mis ten spyte van die feit dat ek nie te ver weg gaan wees. Dit voel fout.

So soms is dit net beter om geen planne te maak nie sodat ek skielik iets anders kan doen as ek kan. Dis hoekom ek en my girlfriend selde oorsee saam gaan want ek weier om planne te maak en sy wil weet wat ons saam gaan doen!

Dit lyk dat ek na Amsterdam sal gaan

Nou dat die weer mooi en warm word, maak ek planne om oorsee te gaan. En toe, sonder verwagting, sien ek dat Fokofpolisiekar weet in Junie in Amsterdam sal speel. Hoe het ek nie hierdie nuus gesien nie? Ek is amper die hele tyd aanlyn!

Fokofpolisiekar in Amsterdam

Fokofpolisiekar in Amsterdam

Ek koop beslis nou ‘n kaartjie en ek lees ook dat die band iets anders wil doen om jul reis die moeite werd te maak om na die land te reis. So nou is ek van plan om ‘n paar nae in Amsterdam te kuier. Ek vra Suid-Afrikaanse vriende of hulle wil saam kom maar ek is bly om op my eie te gaan.

Voor die pandemie ek het veel en makklik na die buiteland gegaan. Alles in die verlede was anders. Maar nou, dis anders vir ons wat slegs ‘n Britse paspoort het. Op die lughawes – en veral Schiphol – moet ons Britte in ‘n lang tou by die immigrasie staan met die ander nie-EU reisigers. Ja Suid-Afrikaners is baie gewoonte hieraan maar ervaar ons nou die ware gevolgse van onlangse Britse politiciese beslissings. Ek lees oor mense wat twee of drie ure moet wag so dit maak sin om op die dag voor die gig te gaan sodat ek beide die binnekant en die stad kan sien.

Ek het ook in 2018 gegaan om die band in Amsterdam te sien, wat baie pret was. Maar ek het nie met ander Afrikaassprekers gepraat nie (want ek was met my girlfriend wat geen Afrikaans ken) so hierdie keer moet ek die poging maak om saam met ander mense te gesels.

Januarie lei nou na Februarie

Saterdag het ek en ‘n Suid-Afrikaanse vriend na ‘n paar kroeë aan die Teems gegaan, wat altyd ‘n mooi manier is om die middag deur te bring. In ‘n stad vol geskeidenis en toeriste, is die kroeë een van die mees beroemde aantreklikhede van die stad.

Nou is die weer koud, maar nie so koud nie, maar die groter probleem is die inflasie. Natuurlik kos bier of kos altyd veel geld, maar nou word die prys veel hoër nes alles anders wat jy koop. Maar die kroeë staan nie leeg nie. Mense wil by mekaar kom in klompie vriende en of in pare en wil gesels. Drink ons minder, suip ons meer? Miskien ja, en ons het almal ons eie idees oor hoe ons kan goedkoop drink.

Ek skryf al jare lank ‘n lys van al die kroeë wat ek beoske het, so sluit dit in my gunstelinge kroeë waarheen ek vriende moet saambring. Dit laat my verder oor die hele stad dwaal om by voorstede, dorpies en strate te kuier waarheen ek gewoonlik geen rede het om te gaan nie. Daar’s iets mooi om met die trein of moltrein binne die stad te ry sonder ‘n ware doel behalwe ‘n paar biertjies met vriende te suip en om ‘n nuwe gebied te verken. Ongelukkig vind ek amper geen Suid-Afrikaanse kroeë meer nie, en dié wat bly is miskien Suid-Afrikaans-agtig in plek van iets egts maar dis beter as niks.

Tot 2023

Ek het hierdie jaar minder en minder Afrikaans gestudeer, gelees, gebruik ensovoorts. Ek vra myself of ek óf my belang óf my kennis begin verloor. Weens veel redes het ek nie veel gepraat nie en ek het ander tale gestudeer, en dié verduidelik ‘n bietjie hoekom.

Dis ‘n jammer dat NetNuus nie meer bestaan nie; ek het baie daarvan gehou en die nuus teks was kort en vol inligting. Ek is onseker wat nou met Vrye Weekblad aan die gaan is nie. ‘n Vriend is vryskut joernalis wat vir die webblad skryf en het vir my ‘n bietjie gesê, maar hy praat baie vinnig sodat ek nie goed verstaan nie!

Ek het ‘n nuwe Twitter rekening geskep sodat ek net Afrikaans nuus en twiete lees, wat aparte van my ander, Engelstalige rekening is. Ek moet nou dit begin gebruik en dan kom ek tot dieselfde probleem – hoeveel tyd het ek om alles to probeer doen. Wat wil ek bereik? Ek moet ‘n plan maak vol doele wat ek wil presteer. Dis maklik om idees te hê maar moeiliker om in die werklikheid te doen.

So ja nou kom die nuwe jaar. Wie weet wat aan gebeur.