Ek sit nou op die moltrein na Wembley Stadion toe om die Amerikaanse voetbal tussen die San Francisco 49ers en Denver Broncos te kyk. ‘n Vriend het ‘n ekstra kaartjie gehad en het dit aan my aangebied. Ek is nie ‘n groot fan nie maar dit lyk pret so dis hoekom ek nou ry. Ek sal foto’s neem en op die blog sit.

Een dag sal my span, die legendariese Detroit Lions (weens hoe afskuwelik hulle is!), kom speel. Dat sal baie cool wees.

En een ander ding, help nie die outomatiese spellchecker op die iPhone 4 nie. Dit verduidelik as daar veel vremde spel foute is!

Gewoonlik het ek baie min geleenthede om Afrikaans te praat maar gelukkig verlede week het ek drie kere gehad om saam met vriende uit te hang en probeer praat. Donderdagaand en Vrydagaand was ek in kroeë met Afrikaanse tjommies wat cool was maar aangesien dit so hard daarin het ons net meestals Engels gepraat.

Saterdagaand het ek na ‘n vriend G se huis vir ‘n potjie gegaan. Ek ken G nie goed nie maar sy broer S is ‘n vriend by wie ek in Kaapstad ‘n bietjie gekuier het en G gaan nou weg so het my gevra om na sy potjie want hy gaan komende week weg. Ek was dus die enigste nie-Suid-Afrikaner en ek glo daar was net een of miskien twee ander nie-Afrikaanssprekende. Natuurlik in hierdie tipe sosiale situasies kan dit baie moeilik of vreemd wees as jy net die gasheer ken maar ek moet sê ek het so ‘n lekker aand gehad dat ek baie bly was dat ek uiteindelik besluit het om te gaan – ek wil nie onbeskof lyk maar ek studeer op die oomblik so ek kan nie sosialiseer so veel soos gewoonlik nie en ook sy huis lê op die ander kant van Londen omtrent 16km van myne af.

Na ek opgewarm het, was dit ‘n groot plesier om Afrikaans met nuwe mense te kon praat en ek dink hulle was beïndruk. As ek nie die sin van hulle gespreke kon volg nie (amper die hele tyd) was dit nog goed om te hoor hoe mense die verskillende geluide en klanke sê. Een ding wat ek (glo ek) kan merk is die verskil tussen dié wat twee Afrikaanse ouers het en dus het in ‘n eentalige huis grootgeword en dié wat een Afrikaans en een Engles ouer het en dus het in ‘n tweetalige huis grootgeword. Die laasgenoemende mense se Afrikaans is vir my veel makliker om te verstaan en hulle uitspraak is nie so hard nie. Wel dis my persepsie.

Ek voel nou dat ek my motivering vir Afrikaans terug gekry het, so na ek my eksamens geskryf het sal ek ‘n nuwe poging maak om dit te praat. Ek is baie opgewonde!

Gister het ek geskryf hoe mooi die weer is en vandag reën dit kwaai, dis ongelooflik. Ek het al my chilli blomme in tuin geplaas sodat hulle in die sonlig kan sit, nou is ek bekommerd dat hulle gaan verdrink.

Dis sal gou Okotber wees en ek sou verwag dat die weer nou sleg moet begin raak maar eintlik is dit nog baie mooi. Ek het vanaand in die stad op ‘n Boris Bike gery en dit was so lekker en warm, die strate was vol fietsryers, die sypaadjies vol mense, die cafés en winkels was oop en dit het soos die somer gevoel wat ons nie vanjaar gehad het nie.

Ek sukkel ‘n bietjie op die oomblik met om geskenke vir familielede se verjaardae te koop. Van nou af tot Kersfees is daar my vrou en vier broerkinders (ek weet dis ‘n Nederlandse woord, nie so seker of julle dit in Afrikaans sê nie. Die woorde neef en niggie is te vaag vir ons Engelssprekers) se verjaarsdae en elke keer het ek geen idee wat ek gaan koop nie. Die kleintjies is nog baie jong (die oudste sal ses jare oud word, wat baie nog jong na my mening is) en ek sien hulle so selde dat ek niks oor hulle weet nie. Natuurlik as volwassene sonder sy eie kinders, weet ek niks oor speeltjies en goede waarvan kinders hou nie. Hulle is te jong om iets spesiaal te waardeer, hulle het reeds veel speeltjies dus raak dit geen saak as ek vir hulle die splinternuutste speeltjie of net ‘n ou boks vir hulle gee nie, ongeags die geskenk sal hulle óf begin ween óf begin speel! Ja, ek is beslis die tipe oom wat kinders nie wil hê nie; ek het baie goed van my eie (Suid-Afrikaanse) ooms af geleer.

Ek moet ook sê dat ek reeds ‘n geskenk vir my vrou gekry het, sy het dit makliker vir my gemaak want sy het vir my te gesê wat sy wil hê. Daai manier is beter en makliker vir almal.

Maandag het ons ‘n huisbraak by ons woonstel gehad. Die dief/diewe het die deur ingekick en het die Xbox 360, Wii en my werk sakrekenaar gesteel. Gelukkig het hy/sy/hulle nie die krediet kaarte, rekenaars, selfoons ens geneem. Ons weet nie hoe hulle deur die gebou se ingang ingekom het. Die skade is baie klein en ons het versekering so sal vervangings kry maar ons sal nou die sekuriteit moet verbeter. Gelukkig was die polisie baie nuttig.

Nou wys hierdie gebeurtenis dat misdaad in alle lande plaas vind. Dit wys nie dat VK min of meer veilig as Suid-Afrika is nie maar ek weet welke land ek dink is meer veilig. Dis net ‘n groot hassle.

Elke af en toe verloor ek al my entoesiastiesheid en begin wonder hoekom ek die poging maak. Nou is dié keer. Byvoorbeeld is daar ‘n paar posts wat ek op veel kere probeer skryf het, maar kan nooit hulle voltooi nie. Ek dink hulle sou interessant wees om te lees maar toe ek begin skryf skreeu my brein, “Vervelig!”.