Tag Archives: Brussel

Reis, reis

Hierdie maand moes ek na Brussel gaan en heirdie keer gaan ek vir werk. Dis ‘n bietjie vreemd, maar baie lekker, om na die stad te gaan aangesien dat ek nog nooit oorsee op werk gegaan het nie. Ek het min nuut om te berig oor die stad nie of oor nuwe ervaringe te praat nie – ongelukkig geen musiek. Maar hierdie keer het ek meer oor die twee taal gemeenskappe (Frans en Nederlands) geleer. In die besonder, dis waar wat mens sê; dis moeilik om te verduidelik hoe, veral in Brussel, “jou” taal verskillende aspekte van jou lewe bepaal; en hoe vriende in die ander gemeenskap verskillende reëls volg. Dis ‘n bietjie soos die vier lande in Brittanje maar eintlik ewe meer gekompliseerd.

Soos altyd, het niemand my verstaan as ek Frans of Nederlands gepraat het. Ek raak nou gewoond hieraan. Dis ‘n ware internasionale stad en vir die meerderheid van besoekers is Engels die taal van kommunikasie tydens jou verblyf.

Brussel vir nog ‘n ander keer

Elke jaar gaan ek Brussel toe vir ‘n paar dae met maatjies om ‘n paar konserts by te woon en hierdie jaar moes ek tot September-maand wag voor ek uit gaan. Hierdie keer is my verblyf baie minder stresvol as op vorige kere.

Brussel is my gunstelinge stad oorsee. Ek reis óf deur Brussel óf so ver as Brussel en elke keer wanneer ek uit die Eurostar afklim voel ek dat nou my vakansie begin het. In Brittanje is Brussel dikwels ‘n sinoniem vir iets baie vervelig maar vir my dis ‘n stad wat op die kruispad van internasionale spoorweë lê vol reisgiers, toeriste en nuuskierige mense. Ek dink oor Brussel nes hoe ek Parys in die 1960s verbeel, stede wat die Jackal in The Day of the Jackal besoek het. Ek beskou beide stede deur my eie sepia getinte persepsies van ‘n verlede wat ek nie ervaar het nie.

Ek stap op die paaie en jy ek oor tale uit soveel lande. Ek het vooraf gedink dat die stad amper heeltemal Franstalige is, maar in die sentrum hoor ek ook veel Nederlands. Ek drink koffie met ‘n Vlaamse vriend wat vir my sê sy beide amptelike tale elke dag by die werk moet praat. Hoe jaloers is ek op só ‘n baan.

Le Coq, Brussel

Waar sit ek? Le Coq op August Ortsstraat

Soos die kiekie aandui is die kroeë en biers ‘n groot aantreklikheid. Ek sê nooit vir kollegas by die werk wat ek in Brussel maak nie en hulle sê elke keer, net soos meeste mense, hoe lekker die Belgiese bier en mossels is. Die waarheid is dat gewoonlik ek net algemene bier drink as ek met Vlaamse vriende sit en suip. Persoonlik wil ek nie bier met hoë alkoholinhoud drink nie en veral nooit mossels eet nie.

Groot Markplein van Brussel

Die Kruiwa; Gilde van die “Vettewariërs” in die Groot Markplein van Brussel

Ek voel nou meer bereid om ‘n bietjie Frans te praat (wel ek het die Duolingo kursus geoden so ek hoop ek ken nou iets!) as ek ‘n koppie tee of bier bestel. Ek weet dat my Afrikaans bedoel nie dat Nederlandssprekers my kan verstaan nie maar miskien is ek ‘n bietjie fout om aan te neem dat al die ander mense Franstalig is. Op ander kere raak dit nie saak watter vreemde taal ek praat nie want hulle net Engels met my praat. Só is die lewe van die Engelsspreker in die buiteland.

Brussel se stadshuis

Brussel se stadshuis wat ‘n bietjie soos Mordor lyk!

Een rede hoekom Brussel voel soos só internasionale stad is dat elke keer ontmoet ek weer vriende uit soveel verskillende lande verskillende tale praat. Ek reis weer op die einde van die maand deur Brussel op pad na Luxemburg en ewe ‘n kort besoek is baie lekker. Die verskil van hierdie keer is dat ek my kiekies veel beter geïnstagram het.

Hoe gaan alles oorsee deesdae?

Op die naweek was ek terug in België want ek gaan na ‘n musiekfees in Hasaelt in die Vlaamse provinsie Limburg. Hierdie was my eerste besoek oorsee ná die bomontploffings en terroriste aanvalle in Brussel in Maart.

Brussel Centraal

Op die perron in die spoorwegstasie Brussel Centraal

Hierdie is ook my eerste besoek oorsee nadat Brittanje gestem het om die Europese Unie verlaat. Ek het In gestem, om ‘n lid te bly en die uitslag was beide ‘n groot verrassing en ‘n groot teleurstelling. Ek is nog steeds baie bewus aan hierdie resultaat. Mense oorsee lees oor onlangse gebeurtenisse in Brittanje oor hoe die atmosfeer verander het. Nou voel veel buitelanders nie meer veilig in hierdie land nie. Ek is skaam hieroor en dit beskryf nie ‘n beeld van my land waarvan ek hou nie.

Gare de Bruxelles-Central

Gare de Bruxelles-Central

Ek stap op die paaie van ‘n verskillende stad, sien vreemde winkels en hoor uitheemse tale en aksente. Die gevoel oor om op vakansie te ontspan is lekker in ‘n stad wat ek herken. Ongelukkig is ek onsuksesvol toe ek Frans praat. Die ander buitelanders ook, veral dié uit Spanje wat ek hoor, praat Engels met die kelners en baristas. Tensy jy Frans baie goed ken, moenie dit praat nie maar ek voel onbeskof as ek onmiddelik Engles praat sonder om te vra. Ek dink of Esperanto sou my help maar besluit nie om te probeer nie.

Maar ek vra myself of alles ook ‘n bietjie anders voel. Hierdie stad is sinoniem vir die EU. Is mense minder vriendelik toe hulle nou my aksent en taal hoor? Is hulle suspisieus of gee hulle nie om oor ons nie? As buitelanders ‘n bietjie ongemaklik begin voel, is mense ‘n bietjie versigtig vir ons? Ek dink aan verlede vakansies toe mense was meer spraaksaam en wou in Engels gesels. Nou begin ek soos die buitestander voel, meer bewus dat ek in in ander land is en ek vermoed hierdie gevoel gaan sterker word.

In Brussel-Zuid spoorwegstasie ek loop deur Britse immigrasie vir die Eurostar en die beampte kyk na my paspoort en vra of ‘n dubbel-nasionaliteit het. Ek is baie deurmekaar en beantwoord nee, wat waar is. Hoe weet hy dat my pa uit Suid-Afrika kom? Ek vergeet dat hy na my geboorteplaas in my paspoort verwys want ek is oorsee gebore. Dit was ‘n baie vreemde vraag. Was hy net verveeld en nuuskierig? Of is dit ‘n teken dat in die toekoms die staat, my staat, baie agterdogtig sal wees teen buitelanders of mense wat ‘n bietjie anders lyk?

Brussel

Ek het ‘n paar dae in België en Nederland op vakansie deurgebring en gewoonlik skryf ek ‘n bietjie daaroor maar hierdie keer was my verblyf baie anders. Dinsdagoggend sit ek in die Groot Markplein en drink tee met ‘n vriende – soos ‘n toeris wat ek is – toe ek teks boodskappe begin ontvang oor die terroriste aanvalle en ontploffings in Brussel.

Ik ben Brussel

“Ik ben Brussel” buite die Brusselse Effektebeurs

Ek moet sê ons almal was veilig en was baie ver van die lughawe en moltreinstasie wat betrokke was. Ons het vinnig besef dat ons nie die Eurostar gaan kry nie en kon maklik ‘n nuwe bespreking vir Woensdag maak. Vir ons, moes ons ‘n ekstra dag in die stad bly en ‘n nuwe hotel vind voor ons gaan in ‘n kroeg sit en drink maar dis al. Ons was baie gleukkig en ‘n bietjie gestres en geskok.

Die stad was natuurlik baie stil en mense vermy die strate en bly tuis. Buite die Brusselse Effektebeurs op Anspachlaan – op die ander kant van die pad van ons kroeg – begin mense bymekaar kom met vlae en kerse en ook kom die televisie crews en verslaggewers. Jy sien die foto’s en video’s op die nuus en in die koerante. Toe ek die voorafgaande Vrydag in die land aankom het, patrolleer reeds soldate in barette op die strate en ook in Antwerpen, maar Dinsdag dra hulle staalhelms saam met polisiemanne met geweers en die sekuriteit by die stasie is nou veel groter.

Die hele ervaring was net ‘n bietjie ongerieflik en het ons nie aangetas nie terwyl veel ander mense is baie ernstig aangetas en hulle lewes heeltemal verander. Ek voel ‘n bietjie skuldig aan die feit dat ek amper soos ‘n toeris op die voorval was terwyl vriende was baie bekommerd. Dit was goed om huistoe te kom en om my kat weer te sien.