Ek wil ‘n bietjie skryf maar ongelukkig het ek geen nuus om te berig nie dus vermoed ek dat hierdie pos nie baie interessant sal wees om vir julle te lees nie! Tans is alles baie stil en ek wag net tot Kersfees en ‘n paar dae vakansie. Hierdie jaar gaan my vrou met vakansie na Argentinë toe met vriende so ek alleen tuis sal bly. (En onthou, ek was drie weke in Julie na Suid-Afrika en Namibië toe.) My plan is om dinge te vind om te doen om myself besig te maak. Ek is ‘n bietjie lui en is altyd bly om niks te doen maar sonder om dinge vir drie weke te doen is ek bang dat die geleentheid nie goed vir my sal wees nie. Daar’s altyd die die groot en baie ware gewaar dat ek net in die kroeg vir drie weke sal sit en suip!

Soos ek vroeër geskryf het (en julle het nie vergeet nie, nè?), gaan ek as vryvilliger in ‘n sentrum vir huislose mense vir ‘n paar dae werk. Ek wil ook ‘n plan maak sodat wanneer ek nie by die werk is nie sal ek die vrye tyd in ‘n positiewe manier gebruik en sal nie net op die sofa sit en televisie kyk nie! So, ek wil fietsry en ander aktiwitiewe maak, Duits leer – hoofsaaklik om my woordeskat te laat groei – nie te laat slaap nie en nie te laat bed toe gaan nie, DVD boxsets kyk ens. Sal ek dit bereik? Wel ek weet nie maar sonder om te probeer om te mik, kan ek nie slaag nie.

Vrydag gaan ek na Ebiburgh toe om my pa (die outjie uit Johannesburg) en een broer en sy kinders te besoek. Miskien het ek gesê dat ek selde Skotland toe gaan en die reed is eenvoudig; ek het as kind op baie verskillende in Skotland gebly, toe ons in VK gebly het. Natuurlik toe wou ek altyd ontsnap en na êrens anders toe gaan. Maar nou dat ek ouer is besef ek beter dat ek soms moet daarnatoe gaan en “gesin dinge” doen. Ek ken skaars my broer se kinders en nou dat hulle op die ouderdom is dat hulle “‘n bewusstyn” begin ontwikkel (miskien nie die beste verduideliking nie), moet ek die poging maak om hulle te leer ken. Gelukkig is dit ook ‘n geleentheid vir my om hulle as Arsenal bewonderaars te probeer maak, dit sal my erfenis vir hulle wees! Ook raak elke jaar my pa ouer – net soos almal, ek weet – maar sy gesond is nie so goed nie en ons ken ook mekaar nie goed nie, so dis belangrik dat ons nou as volwasse mense ‘n ware vriendskap probeer om te maak. Ek het vir my pa gesê dat miskien hy saam na Suid-Afrika in 2009 wil kom. Hy is maar op drie keer terug in Suid-Afrika sedert hy in 1962 verlaat het so dit sal miskien sy laaste geleetheid wees om die land van sy geboort te gaan besoek en om sy broers en familie te sien. As hy kom dan hoop ek dat hy sal ophou kla oor die feit dat hy nooit gasvryheid van sy broers kry nie!

Ook, ‘n goeie vriend bly in Edinburgh en ek wil hom sien, dus kan ek van die gesin ontsnap as ek voel ek moet!

So dit betref nie aan Afrikaans nie, ek weet. Maar nadat so ‘n lang wag moet ek nou net vir een week meer wag. Ek het reeds nege liedjies as demos afgelaai en hulle is moerse goed. Ek dink.

function Launch4(page) {OpenWin = this.open(page, “Spinlets”, “toolbar=no,menubar=no,location=no,scrollbars=no,resizable=no,width=340,height=380”); }

Ek weet nie hoekom nie maar tans is ek heeltemal gatvol en verveld. Niks interesseer my nie – veral werk, natuurlik! Ek dink een reed is dat ek nie vir ‘n paar dae Krav Maga gedoen het nie dus voel my liggam baie moeg en ek is baie prikkelbaar. Ek probeer ook om nie te veel geel uit te gee nie en sonder om so te doen, ek vra jou, wat ook kan ‘n mens doen?

Ek gaan vanaand twee ome uit Johannesburg sien want hulle besoek Londen vir ‘n paar dae, wat baie lekker sal wees. Ons het gehoop om na ‘n Chakalaka toe, ‘n Suid-Afrikaanse restaurant, te gaan maar ongelukkig is dit toe vir ‘n paar dae nadat daar ‘n brand gewees was.

So los ‘n kommentaar om my weer gelukkig te maak voel asseblief! Jy weet mos dat jy wil doen.

Vrydag het my vrou en ek Calais toe met die veerboot gegaan. Ons was maar ‘n paar ure in Calais maar dit was lekker om “oorsee” te gaan en ‘n bietjie inkopies te doen.

Calais is nie ‘n pragtige stad nie. Dis baie onmerkbaar maar die stadhuis of hotel de ville is mooi en lyk tipies van noord Frankryk, in Frans-Vlandere. Oorspronklik was Calais (Kales in Nederlands) ‘n Nederlandssprekende stad wat nou heeltemal verfrans het. Ek dink daar’s maar ‘n paar duisende mense in Frans-Vlandere wat Nederlands/Wes-Vlaams nog op ‘n daglikse basis praat meestal nader aan Dunkerque/Duinkerke en die grens met België.

Dis snaakse ding is dat wanneer jy in die buiteland is, dink jy dat jou mee-burgers baie ongesofistikeerd is. Jy hoor hulle in die winkels en restaurants en op die paaie. Ons het met die kelner en die verkoopsvrou in Frans probeer praat, wat ons baie geniet het. Die ander Brits het net ‘n paar woorde in baie hard Frans gepraat – “CHAMPIGNONS!”, “A BEER S’IL VOUS PLAIT!”. En dis waar dat Britse mense altyd omlette en skyfies bestel!

Maar ons moet nie kritiseer nie. Dis altyd moeilik en vreemd wanneer jy na ‘n andertalige land toe gaan wie se taal jy praat nie. Soms is dit maklikker om net ‘n paar woorde te sê en hoop dat hulle Engels verstaan. Daar’s altyd buitelanders in Londen wat nie goeie Engels praat nie en wat jy moet help. Ek hou van die feit dat mense my stad wil besoek ondanks hulle nie die taal goed ken nie. Daar’s geen verskil tussen dié Britse mense wat geen Frans ken nie en ek nie. Ons is beide oorsee en wil net die land en mense sien. Miskien is ons so merkbaar soos Suid-Afrikaners wat altyd Springbokke hemde dra, en ja ek het iemand in Calais ook gesien.

Ek dink na kere toe miskien my ma of vriende (en ja, miskien ek ook!) met ‘n buitelander praat, wat nie Engelssprekend is nie, en sê baie stadig en hard iets soos “You speak very good English!” of “French wine is very good!” (asof ‘n Fransman/vrou dalk dit twyfel!) of “Pedro Almodovar makes very good films!”. Ja ek dink ons kan ‘n bietjie vinniger praat, hulle kan nog verstaan! Ons is soms moerse snaaks wanneer ons onsself hoor praat.

En dis nie asof jy moet vir jou hele lewe bly nie. Na ‘n paar ure of dae kom jy terug met goeie geheues.

Gister het ek Arsenal teen Everton gaan sien speel. Die kaartjies is altyd duur en hierdie keer het ons (Arsenal) sleg (weer) begin speel maar ons het 3-1 gewen so ons was baie bly. Een van die beste aspek van voebtal is die ondersteuners se liedjies- bv. as die ander span kom uit die noord en julle spot hulle oor armoede en werkloosheid – “Sign on, sign on, with a pen in your hand, you’ll never get a job, a job” soos die liedjie You’ll Never Walk Alone. Die spanne uit die noord spot ons Londen spanne. En nadat die wedstryd is almal saam gewoonlik in die kroeg en dis vriendlik en niemand gee om dat jy die ander span ondersteun nie. Soos ek sê, gewoonlik in my ervaring!

So nadat die wedstryd het ek ‘n vriend in die kroeg gaan ontmoet. Nou soos julle weet gaan ek dikwels kroeg toe om te jol ens maar my vriend gaan te dikwels kroeg toe en dié is die reed dat ek eintlik haar vir twee jaar probeer vermy ontmoet het. Ek het ‘n ware poging gemaak om haar nie te sien nie. Ek wil ‘n afstand tussen ons hou.

Ek erken dat dit ‘n bietjie onbeskof van my is. Op die laatse paar keer dat ons saam mekaar in die kroeg was het sy my baie gepla (waaroor ek in my Englse blog geskryf het maar julle lees nie) omdat sy dukgesuip was. En ek bedoel ketting dronk. En was ook, moet ek sê, ‘n groot verleentheid. Ek kan nie dit ontken nie. Dit was nie die eersete keer nie. Dis hoe ek voel en ek was so ver van bly daarmee af soos moontlik. Ek het besluit om haar nie te sien nie. Persoonlik dink ek – en ‘n paar ander vriende – dat sy ware alkoholies is. Dit betref aan haar werk en vriendskappe en dis die groot olifant in die kamer (ek weet nie of die uitdrukking goed in Afrikaans vertaal nie). Ek voel sleg dat ek nie vir haar gesê het hoekom ek nie haar nie wil ontmoet nie maar ek vermoed dat enitlik sy raai of weet.

Nou dink ek dat ek soos julle is, my liewe lesers. Soms – en ek bedoel net soms – gaan ons kroeg toe en drink ‘n bietjie te veel. Soms is ons dronk, soms pla ons ons vriende en soms moet hulle ons in ‘n taxi sit sodat ons huistoe kan kom. Ons het dit gedoen en miskien sal ons dit weer doen. In die oggend voel ons kak en ons apologeer aan vriende. Ons lag en spot en ons probeer om dit nie (te dikwels) te doen nie. Ons maak af en toe foute maar ons weet ons wil nie dit weer doen nie.

Almal sê hulle wil die waarheid hoor en weet maar ek dink dis ‘n leuen. Ons bedrieg onsself en probeer om almal anders te bedrieg wanneer ons so praat. Die waarheid is nie altyd lekker nie en as almal bereid is om niks te sê nie dan is almal bly om te lieg en om ‘n vals realiteit te glo. Jy weet dis kak, almal weet dis kak maar niemand hoef anders sê nie. Help ek my vriend? Nee. Kan ek? Ek twyfel dit. Sy praat en ek luister maar ek weet ek wil nie daarmee bekommerd wees nie en ek glo nie die verskonings nie.

Wanneer ek by die voetbal is is ek baie stil en ek nóg sing nóg skreeu. Almal anders maak so maar ek sit net en kyk, luister en suig alles op. Daarna verlaat ek en vergeet. Ek weet nie wat ek leer nie.

Ek is vandag moerse bly omdat ek ‘n staan kaartjie vir AC/DC in April in O2 Arena kon koop \m/

Die enigste keer dat ek vroeër AC/DC gesien het was op Monsters of Rock in Donington in 1991 toe ek net 16 was. Die kaartjie is eintlik erg duur maar dit is seker die moeite werd.

Ek lees tans The Broken String: The Last Words of an Extinct People, oor die uitgestorwe Suid-Afrikaanse taal /Xam. In die 19de eeu het twee Europeërs die poging gemaak om die taal te leer en om ‘n rekord daarvan te hou voordat die laaste mense wat /Xam kon praat, het gesterf. Hulle werk is baie indrukwekkend en ek het hierdie sin baie interessant oor die rol van Afrikaans gevind:

“When /A!kungta arrived he spoke no English, and of course the European linguists spoke no /Xam, so the three began their work together by communicating in Afrikaans, the one language they had in common.”

Toe ons in Namibië was, bemerk ek net hoe belangrik Afrikaans in die suid van die land is. Toe ons in die klein dorpies was, hoor ons dit orals. Toe ons in die restaurants en winkels was – ver van die ander toerieste af – was Afrikaans die taal wat mense praat. Toe ons met die kelnerinne praat, vra ons wat ander tale hulle kan praat want die tale interesseer ons baie. Meestal was dit Afrikaans, toe Duits of Engels en uiteindelik die ou inheemse taal van die San/Khoi. Hul kinders, hulle sê, kan verstaan maar kan nie dié ou tale (goed) praat nie. Hulle leer vir ons ‘n klein bietjie maar ek kon niks onthou nie. Ongelukkig het Afrikaans hierdie tipe tale “gehelp” om uit te sterf.

Ek het onlangs met Johan van Die Moddereiland Potgooi gepraat en ek het gesê dat ek ‘n bietjie bekommerd is oor om foute te maak wanneer ek Afrikaans skryf. Johan het vir my gesê ek moet nie so bekommerd wees nie en hy is reg. Daar’s veel mense wat Engels met foute skryf maar ons kan tog verstaan.

Gisteraand het ek my hele blog gelees. Ek het in September 2006 begin skryf en toe ek dit lees, onthou ek so veel verskillende dinge en ek besef net hoeveel ek geniet om Afrikaans te skryf. Ja, daar’s spel- en grammatikafoute maar tot dusvêr het niemand gepla of my daaroor gekritiseer nie. Ek wil amper vlot Afrikaans kan praat maar sonder genoeg oefening sal ek nie dit bereik nie.

So sê vir my, wat is die regte – of beter – Afrikaanse woorde vir dié onder:

• a blog
• to comment
• a post
• an update
• to update

As daar geen goeie Afrikaanse woorde is nie dan laat ons een maak. So vêr soos moontlik wil ek vermy om net Engelse woorde te verafrikaans tensy dit die aangeneemde woord of vorm is.

Hierdie Kersfees gaan my vrou met vriende na Argentinë toe op vakansie. Ek is nie heeltemal seker hoekom sy besluit het om te gaan nie omdat sy nie van reis hou nie. Wat dit bedoel is dat ek alleen met die katte tuis vir drie weke sal wees en tensy ek iets reël, is ek bang dat ek net die hele tyd kroeg toe sal gaan!

So hierdie jaar het ek besluit om as vrywilliger vir Crisis in ‘n sentrum vir huislose mense te werk. Ek en ‘n werk kollega het aansoek gedoen so ons nou wag om te hoor as ons dit kan doen. Ek weet nie wat om te verwag nie – okei ek sal verduidelik, ek weet die tipe werk ek sal doen, maar ek besef dat daar ‘n verskil is tussen die verwagting en die realiteit maar ek dink die ervaring sal waarskynlik ‘n groot indruk op my maak.

Ek het hierdie week vyf Afrikaanse boeke vir £10 gekoop van ‘n oke op gumtree af. Hy wou hulle verkoop omdat ek terug na Paarl gaan maar ongelukkig het hy geen ander boeke om te verkoop nie. £10 is baie goedkoop en ek was bereid om £20 of meer te betaal maar natuurlik was ek bly met sy keus van prys.

Onder hulle is drie romans deur Koos Kombuis en syne is nie te moeilik vir my om te lees nie. Ek het nou meer as 40 Afrikaanse boeke, 22 Afrikaanse Kuifie boeke (ek soek nou die drie ander) en ‘n groot aantal koerante en tydskrifte.

So ek versamel hulle, maar ek moet hulle begin lees. As jy iets wil leen, laat my weet. Miskien kan ons ‘n Afrikaanse biblioteek in Londen maak.

Ek is man van roetine. Ek doen dieselfde dinge die hele tyd. Elke vrydagoggend het ek uit die moltrien in Leicester Square stasie afgestap, ‘n tee van Starbucks gekoop en die nuwe uitgawe van SA Times UK gekry. Toe het ek na werk toe geloop. Elke maand het ek Die Stem ook gekry. Dit was baie lekker.

Net ‘n paar maande gelede was daar drie (ek dink) gratis Suid-Afrikaanse koerante in Londen, naamlik SA Times UK, Die Stem en The South African. Maar nou het alles verander. Ek verstaan dat SA Times UK – wat in Engels was maar met ‘n paar berigte in Afrikaans – bankrot gespeel het. Die Stem is nou net ‘n half-blad en een berig in The South African, wat nou die enigtse Suid-Afrikaanse koerante in Londen is.

So ek vra, hoekom? Is daar nie geneog Suid-Afrikaners in Londen om ‘n paar koerante te ondersteun nie? Het niemand die koerante gelees nie? Wil niemand die koerante lees nie? Daar’s nou veel gratis koerante vir mense uit Rusland en Pole so dis ‘n groot skaam.

Wat kan ons doen? Wat wil mense doen?

Ek is nou baie besig met sport (Krav Maga, waaroor ek een dag sal skryf), Duits en werk.

Op Dinsdagaand was die eerste Duitse klas en daar’s nou sewe nuwe mense en ons vier wat verlede jaar se klas voltooi het. Een van die nuwe mense is ‘n Suid-Afrikanse vrou wat baie goeie Afrikaans – en baie goeie Duits – praat so ons het ‘n bietjie gesels. Dit bedoel dat nou ek ‘n ware poging met Duits moet maak as ek nog die beste in die klas wil wees.

Anders nuus? Net gaan Arsenal kyk, sien Metallica op O2 Arena en gaan kroeë toe. ‘n Lui lewe.

Gister het ek Twickenham toe gegaan om rugby te kyk. Nou gewoonlik doen ek nie dinge soos dié nie – voetbal is my sport – maar ek het Boland Kavaliers sien speel toe ek onlangs in Suid-Afrika was wat ek geniet het.

Op pad Twickenham toe het ek boerewors van ‘n padstal gekoop wat baie lekker was. Twickenham Stadium is baie indrukwekkend ek moet sê. Ek het nie besef net hoe groot dit is nie. Nie so goed soos Arsenal nie maar nog baie goed. Ons het ‘n baie goeie uitsig van ons sitplekke af. Daar was twee wedstryds om te kyk – eers London Irish teen London Wasps en toe Harlequins teen Saracens. Ek is nie bewonderaar van enige span nie maar ek was meer as bly om te kyk, om bier te drink – wat jy nie op voetbal mag doen nie – en om met my vriende te gesels. Nadat was ons kroeg toe om oor Suid-Afrikaanse rugby en krieket te praat – twee van die ander mense is Suid-Afrikaners. Onderwerpe waaroor ek weet niks!

So ja, baie lekker en ek wil meer rugby kan sien.

Ek is nou ‘n paar weke terug by die werk nadat Suid-Afrika en Namibië en ek voel dat ek nooit weg was nie! Ek kyk na my foto’s en alles lyk so anders, ek kan nie begin besef dat ek eintlik met vakansie was nie. Ek sit nou by die werk en kyk uit die venster uit oor die bote op die Teems en wens ek weer in die Kaap is.

Toe ek op Kaapstad lughawe was net voordat ek gevlug het, het ek ‘n boek oor ware Suid-Afrikaanse misdaad in Afrikaans gekoop. Dit was amper die enigste Afrikaans boek wat te koop was. Ek moet sê, dis eintlik baie goed om te lees. Nie om oor die ander kant van Suid-Afrika te leer nie, die kant wat almal nie wil sien nie. Nee, dis eintlik erg maklik om te lees en vir leerder soos ek dis belgranik. Ek leer nuwe woorde maar ook as ek nie ‘n woord erken nie dan kan ek gewoonlik raai of werk die sin uit.

Op die ander kant besef ek nou net hoe veel foute ek maak wanneer ek skryf Afrikaans, hoofsaaklik wanneer ek gebruik die verkeerde woord of grammatika. Die verskil is dat as jy ‘n blog skryf dan kan almal my foute sien. Nie die grootste probleem ter wêreld nie en een wat ek kan regmaak.

So die oplossing vir beide probleme? Oefen Afrikaans en maak planne nou vir volgende jaar se vakansie in Suid-Afrika.

Ek het ‘n paar maande gelede oor ons siek kat geskryf. Barney het suikersiekte en probleme met sy haart en long gehad en het ook soveel gewig verloor en daar was ongelukkig geen kans dat hy gesond kon word nie. Nadat ons hom met die veeaarts (wat Suid-Afrikaner is) gepraat het, moes ons om Woensdag besluit om hom aan die slaap te maak. Dit was baie treurig veral omdat hy so bly was om ons te sien en hy het die hele tyd gespin en ons het geween. Jy was ‘n gawe kêrel, Barney.

In ander nuus het ek ook onlangs ‘n paar inspuitings gehad voordat ek Namibïe en Suid-Afrika toe gaan. Ek is nie seker of ek ‘n inspuiting vir hondsdolheid moet hê nie. Ek beplan beslis nie om deur ‘n siek dier te gebyt word nie maar dis miskien beter om veilig te wees. As julle vir my oor hiedie onderwerp raad kan gee dan sal ek dit baie waardeer.